BOREK WIELKOPOLSKI – sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia na Zdzieżu, w archidiecezji poznańskiej. Borek Wielkopolski jest niewielkim miastem, jednym z najstarszych w Wielkopolsce, które powstało z dwóch sąsiadujących ze sobą osad: Zdzieża i Borku.

Kult Matki Bożej – Pani Boreckiej, której cudowny wizerunek znajduje się w kościele parafialnym Pocieszenia NMP i św. Filipa Nereusza w Zdzieżu rozwijał się tu już od końca XIII w. Pierwszy kościół pw. NMP, wybudowany przez dworzanina króla Władysława Jagiełły, spłonął w 1423. Ocalały tylko pieta z XIV w. i cudowny obraz. Obecną, wczesnobarokową świątynię wybudowano w latach 1635-1655. W czasie najazdu szwedzkiego obraz przez dwa lata przechowywany był u ss. cystersek w Trzebnicy. Współczesny wizerunek MB, znajdujący się w ołtarzu głównym kościoła, powstał w XVI w. Przedstawia on Maryję, pełną łagodności, która trzyma małego Jezusa. Obraz ma dwie zasłony z posrebrzanej blachy. Jedna tworzy tzw. sukienkę, druga przypomina zaślubiny Matki Bożej ze św. Józefem. Od XVI w. do Pani Boreckiej przybywają coraz liczniejsze grupy pielgrzymów, reprezentujące wszystkie stany Rzeczypospolitej. Jej kult rozwinął się zwłaszcza w okresie kontrreformacji. W 1619, kiedy to komisja biskupia oficjalnie uznała obraz za cudowny, w księdze łask zapisanych było około tysiąca cudów.

W wielu kościołach (zwłaszcza Wielkopolski) znalazły się kopie obrazu boreckiego. Jedną z nich jest obraz Matki Bożej w Cudy Wielmożnej w Poznaniu. Również w XVII w. powstała pieśń do MB Boreckiej. Zaczynają przybywać pielgrzymi z zagranicy: Niemiec, Węgier, Rumunii. Obecnie szczególnie liczne pielgrzymki przybywają do Zdzieża między 30 czerwca a 6 lipca (oktawa odpustu parafialnego). Pierwszy dzień poświęcony jest młodzieży, następne ludziom starszym i chorym, rodzinom oraz małym dzieciom. Do dziś najbardziej uroczyste nabożeństwa maryjne, gromadzące kilkunastotysięczne rzesze wiernych, odbywają się z okazji odpustów Nawiedzenia NMP (2 lipca) i Narodzenia NMP (8 września). Właśnie w święto Nawiedzenia NMP w 1931 obraz został koronowany przez prymasa Polski Augusta kardynała Hlonda.