Bohoniki

BOHONIKI – wieś w płn.-wsch. Polsce, zamieszkana w części przez potomków Tatarów osadzonych w Rzeczypospolitej z końcem XVII w., współcześnie miejsce kultu religijnego muzułmanów polskich skupione wokół meczetu i cmentarza.

Bohoniki – Drewniany meczet wybudowany około 1900 r. na miejscu dawnej świątyni z przełomu XVII i XVIII w.

Tatarzy pojawili się w Bohonikach za panowania Jana III Sobieskiego, który nadał zasłużonym Lipkom dobra ziemskie. Z ówczesnych osad do dziś istnieją w Polsce wioski Bohoniki i —Kruszyniany.

Meczet jest drewnianą konstrukcją z jedną wieżyczką. Do wnętrza wchodzi się przez przedsionek, w którym zostawia się obuwie. Meczet tradycyjnie podzielony jest na dwie części: dla kobiet i dla mężczyzn, co tłumaczone jest tym, że wspólne przebywanie mogłoby rozpraszać wiernych, a jest to miejsce, gdzie należy swą uwagę skupiać na Bogu. Obie części oddzielone są cienką ścianką, na której znajduje się rząd małych okienek bez szyb, przysłoniętych białą firanką. Właściwe nabożeństwo odbywa się w części męskiej, gdzie znajduje się mała wnęka (mihrab), która ukazuje kierunek Mekki. Na prawo od niszy znajduje się mimbar przykryty daszkiem, który składa się z kilku schodków z poręczami. Z tego miejsca imam, który prowadzi nabożeństwo, celebruje jego środkową część i wygłasza kazanie.

W meczecie znajduje się mała galeryjka, ściany udekorowane są wersetami koraniczny-mi w języku arabskim (muhiry, które mają charakter ozdobny). Podłogi wyłożone są dywanami.

Nabożeństwa w języku arabskim odbywają się w każdy piątek, trwają od półtorej do dwóch godzin. Święta wyznacza kalendarz księżycowy. Szczególnie podniośle obchodzone są święta: Ramadam-Bajram (które jest związane z zakończeniem miesiąca postu) i Kurban-Bajram (czyli Święto Ofiarowania, obchodzone przez wyznawców islamu na pamiątkę ofiary Abrahama). W czasie tej uroczystości następuje rytualny ubój zwierzęcia (barana albo wołu), po czym mięso jest dzielone między obecnych.

Meczet nie jest obszerny, więc często wyznawcy gromadzą się wokół niego. Po nabożeństwach udają się do miziaru.

Obecnie w Bohonikach żyją cztery rodziny tego wyznania, na nabożeństwa czy święta zjeżdżają się wierni z całej Polski.