KANADA FRANKOFOŃSKA
Nie należy sądzić, że Kanadyjczyk, który posługuje się pełną uroku i osiemnastowiecznych konstrukcji francuszczyzną, przypomina Francuza. W znacznie większej mierze jest on podobny do Amerykanów, z którymi łączy go styl życia, witalność i przedsiębiorczość.
Dążenie do sukcesu jest motorem działania każdego Kanadyjczyka i właśnie ów sukces, a także materialny poziom życia określa jego pozycję społeczną. Przede wszystkim stanowisko, nie pochodzenie społeczne, decyduje o przynależności środowiskowej, a subtelności hierarchiczne, typowe na przykład dla społeczeństwa francuskiego, w Kanadzie nie istnieją. Kanada to kraj „middle class” o szerokim wachlarzu dochodów. Styl życia zależy od zarobków.
Kanadyjczyk jest gościnny, chętnie przyjmuje w domu znajomych, choć raczej po kolacji, którą jada się najprościej – w kuchni, i już około szóstej wieczorem. Dzień zaczyna się tu bardzo wcześnie, obiad jada się błyskawicznie, a zatem goście przychodzą raczej na pogawędkę i kieliszek wina, zaś około jedenastej wieczorem są zwykle częstowani ciastkami, co oznacza, że spotkanie powoli dobiega końca. Wina pija się niewiele, niemal nigdy przy posiłku, ale gościom zawsze proponuje się aperitif i kawę.
Formalizm w życiu Kanadyjczyków nie istnieje, choć do biura należy przychodzić w krawacie (by zaraz potem zdjąć marynarkę), całowanie w rękę to zwyczaj nieznany, nie zawsze wymienia się uścisk dłoni. Łatwo przechodzi się na ty. Odznaczenia pozostają w domowej szufladzie. Z wizytówki dowiemy się natomiast, kto jest inżynierem, doktorem, jaką pełni funkcję. Prostota i skuteczność to podstawowe zasady savoir-vivre’u. Tylko wieczorami, wybierając się do restauracji, trzeba ubrać się trochę szykowniej, ale i wtedy można założyć kalosze, by nie przestraszyć się nagłego deszczu. W domu najważniejsza jest wygoda.
Trwanie przy języku francuskim jest wyrazem przywiązania do tradycji przodków. Telewizja nadaje programy w języku francuskim. Słownictwo Kanadyjczyków jest bogate, akcent uroczy, ale rodowity Francuz nie powinien dać się zmylić, szybko zorientuje się, że pewne słowa i zwroty mają tu odmienne znaczenie.